Bijdrage Strik Integraal Huis­ves­tingsplan Voort­gezet Onderwijs

Voorzitter,

Maakt onbekend, onbemind? 

Je zou het haast wel zeggen, na het bijwonen van de stadsronde over het voorliggend stuk, een paar weken geleden. Maastrichtenaren die wonen rondom de Bemelergrubbe maakten daar hun ernstige zorgen, over de komst van de VMBO/Havo school in hun buurt, kenbaar. VMBO’ers zouden namelijk meer overlast veroorzaken, meer alcohol en drugs gebruiken dan andere scholieren, en op de nieuwe school -waar geen VWO wordt aangeboden- zouden leerlingen minder kans krijgen of gestimuleerd worden, om door te stromen. De Partij voor de Dieren betreurt deze stigmatisering van onze praktisch-opgeleiden en van hun docenten. Want niet alleen hebben we vak-en ambachtslieden kei en kei hard nodig, het over één kam scheren van de helft van alle Nederlandse leerlingen op het voortgezet onderwijs, is oneerlijk. Door het beroepsonderwijs op deze manier weg te zetten, doen we deze scholieren echt te kort en berokkenen we niet alleen hen, maar ook onszelf, schade. Want door de suggestie te wekken dat je niet goed genoeg bent wanneer je niet doorstroomt naar een wetenschappelijke opleiding, zetten we onnodig druk op scholieren om maar te moeten presteren omwille van het presteren. Met alle gevolgen voor leerlingen van dien. En lopen we daarbij ook nog eens het risico dat deze leerlingen uiteindelijk kiezen voor een opleiding die minder goed bij hen past, wat dan weer ten koste gaat van goed opgeleide vakmensen. 

Dat gezegd hebbende, voorzitter, bekruipt ons het gevoel dat de gemeente beter in gesprek had moeten gaan met de buurt. Bewoners hebben het gevoel niet te worden gehoord en niet te zijn meegenomen in het plan. We kunnen gedane zaken helaas niet omkeren, maar we kunnen ons wel afvragen of het zo had gemoeten, en belangrijker, of het vanaf nu dan beter kan. Wat de Partij voor de Dieren betreft, gaan leerlingen, docenten en de buurt, eventueel gefaciliteerd door de gemeente, er alles aan doen om elkaar beter te leren kennen. Graag hoor ik van de wethouder hoe hij daar over denkt. 

En dat brengt ons ook meteen bij het volgende punt. De sociale basis in Maastricht. Want het liefst wordt die gerealiseerd inclusief sociaal rioleringsysteem waarin scholen een onmisbare plek in gaan nemen. De school als maatschappelijke ruimte, waar zowel binnen als buiten schooltijd niet alleen wordt geleerd, maar ook wordt ontmoet, gespeeld, gecreëerd, door zowel leerlingen en buurtbewoners, docenten en burgerinitiatieven. Onze fractie vind het jammer dat daar in het INTEGRALE Huisvestingsplan slechts beknopt op wordt ingegaan. Wij hadden liever gezien dat er ruimschoots op het beschikbaar maken van de schoolgebouwen voor buurt en burgerinitiatieven zou zijn voorgesorteerd, en er nu al werd samengewerkt met initiatieven die misschien gebruik zouden willen maken van het schoolgebouw of schoolplein, zodat scholen straks ook echt INTEGRAAL onderdeel worden van de sociale basis. 

Voorzitter, niet alleen bij de Bemelergrubbe, maar ook op het Sint Maartenscollege loopt de participatie niet zoals gehoopt. Eind 2023 ontving de raad al brieven van bezorgde docenten en leerlingen over het verplaatsen van het Sint Maartenscollege van Oost naar West Maastricht. Hoe kan het zijn dat er nu, meer dan een jaar later, nog steeds twijfel, en ongerustheid bij hen bestaat over dit plan? Heeft de gemeente er dan niet alles aan gedaan om deze onrust weg te nemen? We vragen ons af of er genoeg onderzoek is gedaan om de risico’s en eventuele alternatieve scenario’s in kaart te brengen. 

Voorzitter, we zouden de Partij voor de Dieren niet zijn, als we niet ook de belangen van dieren mee zouden meenemen in onze overwegingen. Signalen bereiken ons dat er aan de Bemelergrubbe een das zou leven. Is de gemeente hiervan op de hoogte? En is er goed onderzocht of op de nieuwbouwlocaties beschermde soorten aanwezig zijn? Misschien hebben we deze over het hoofd gezien tussen alle stukken, maar we missen een degelijk onderzoek. 

Tot slot de binnensportlocaties. 

Tijdens de stadsronde horen we dat sportverenigingen zich niet voldoende - of uberhaupt - meegenomen voelen in de plannen, en zich niet gehoord voelen. Zij maken zich zorgen over de opslag van hun materialen, waar en hoe zij hun 3e helft spelen, en zelfs over het voortbestaan van hun vereniging. Opnieuw vraagt de Partij voor de Dieren zich af, of er wel goede participatie heeft plaatsgevonden. 

Sporten is, net als onderwijs, onmisbaar voor onze samenleving. Dat het vertrouwen bij een Maastrichtse scholen, evenals sportverenigingen en inwoners tot een absoluut dieptepunt is gedaald, is daarom extra schrijnend. 

Wij stellen dan ook voor, ga alstublieft nog eens met elkaar in gesprek. Want misschien maakt bekend, toch echt wel bemind. 

Dankuwel