Bijdrage Vaessen Aankoop Trega-terrein

Voorzitter,

Vandaag wordt ons gevraagd om €23,5 miljoen beschikbaar te stellen om het Trega-terrein te kopen. Laten we vooropstellen dat het ons een goed idee lijkt om woningen te verkiezen boven een megaloods. Los van de schaarste op de woningmarkt, komt daar nog bij dat de bewoners van Limmel een voorkeur hebben voor woningen op deze plek.

Een woonbestemming van het Trega-terrein staat voor ons dan ook buiten kijf. Als er een politieke wil bestaat om dat mogelijk te maken, twijfelen wij niet aan de realisatie daarvan. Echter, om dit mogelijk te maken is het van belang dat de gemeenteraad instemt met het vrijgeven van €23,5 miljoen. En juist bij de totstandkoming van dit proces plaatsen wij een aantal vraagtekens.

Allereerst de prijs. Bijna 3 jaar geleden werd dezelfde grond voor ‘enkele miljoenen meer dan 7,5 miljoen’ verkocht aan Maaszicht BV. Met de huidige verkoopprijs zou dat bedrag binnen afzienbare tijd verdubbeld worden. En dat, aldus het taxatierapport, ondanks een druk op de transactieprijzen.[1]

Voorzitter, in een tijd waarin de centjes op zijn, vinden wij dat maar moeilijk uitlegbaar. Binnen 3 jaar 10 miljoen aan meerkosten, voor iets dat mogelijk 3 jaar geleden voor €7,5 miljoen of iets meer gekocht had kunnen worden.

Als we uitgaan van 125.000 Maastrichtenaren betekent dat minstens €80 per inwoner aan onkosten. De aankoopprijs kan nog zo marktconform zijn, het blijft gemeenschapsgeld dat hiermee gemoeid is.

Dan, voorzitter, een (eerder gehoord) kritiekpunt is dat dit raadsvoorstel niet voor kwam te liggen in de domeinvergadering. Wij denken niet alleen dat daarmee de zuiverheid van de procedures, beraadslaging en besluitvorming gediend is. Maar bovendien is het puzzelen naar de achterliggende reden.

Want, voorzitter, als wij de antwoorden op schriftelijke vragen van andere partijen alsook de koopovereenkomst goed lezen, kunnen we achterhalen waarom we vandaag dit besluit moeten nemen. De uiterlijke verkoopdatum is op vandaag gesteld.[2] Dus als de raad nu niet instemt met het plan gaat het hele aanbod van tafel. De inkt moet dus vandaag opdrogen.

Voorzitter, dat geeft mijn fractie het gevoel dat we als raad met de rug tegen de muur worden gezet. Het is nu of nooit; slikken of stikken. Als we als raad nu nog oneffenheden bespeuren in dit raadsvoorstel, de koopovereenkomst of rapporten is het te laat om daarover het college uitvoerig te bevragen. En waar mogelijk bij te sturen met moties en amendementen. Want voor dat voorwerk zijn juist de domeinvergaderingen bedoeld.

Wij snappen dat we een punt achter dit dossier willen zetten. En het liefst vandaag nog de schop in de grond willen zetten om woningen te bouwen. Maar we vragen ons af waarom dit niet anders had gekund? Waarom dit niet eerder kenbaar maken en behandelen in de domeinvergadering van 9 januari? En anders in de raadsvergadering van volgende week, desnoods die van 27 februari?

Voorzitter, ik had het over de schop in de grond zetten. Dat brengt mij bij een ander kritiekpunt. Het is een publiek geheim dat de grond van het Trega-terrein zwaar vervuild is. De schop in de grond zetten, gaat dus niet zomaar.

Ook hier blijven wij met veel onduidelijkheden zitten. Uit het taxatierapport blijkt dat huidig verkoper ook op de hoogte was over de vervuiling. Deze wist ook van het asbesthoudende materiaal.[3] Bij overdracht nam huidig verkoper, naast het risico, ook de verplichting op zich om subsidiebronnen voor sanering aan te wenden.[4] Terwijl nu in het raadsvoorstel staat dat nog steeds gezocht wordt naar externe financiering voor sanering.

Nu blijft verkoper in dit debat buiten schot, en is enkel het college verantwoordelijk. Kan het college aangeven in hoeverre huidig verkoper geslaagd is in de zoektocht naar saneringssubsidies? Kan dit nog een rol spelen in de extra kosten die nu voor de gemeente gaan gelden? En waarom zet het college deze zoektocht voort? Hoe verhoudt dat zich tot eerdere verplichtingen van verkoper?

Als we kijken naar de huidige overeenkomst zien we ook weer een bepaling over de verontreiniging.[5] Het valt ons daarbij op dat alle risico’s betreffende de verontreiniging voor rekening van de gemeente zullen vallen. Sterker nog, de verontreiniging kán conform de deze bepaling geenszins een grond vormen voor ontbinding, vernietiging of wijziging van de koopovereenkomst.[6]

Dus zelfs al zou de raad bedenkingen hebben tegen de aankoop in verband met de verontreinigde grond, dan nog kunnen wij door deze bepaling niets tegenwerpen. Over slikken of stikken gesproken. Om het niet eens te hebben over mogelijke schadeclaims bij het afbreken van onderhandelingen, wat tot alleen maar meer onkosten zou leiden.

Voorzitter, ik rond af. Naast de gestelde vragen had ik nog schriftelijke vragen over genoemde sanering van het Tregaterrein in voorbereiding. Door het ontbreken van een domeinvergadering over dit onderwerp, de inwerkingtreding van de Omgevingswet en een wetswijziging in het bevoegd gezag zijn deze niet op tijd afgekomen. Dit laat onverlet dat we de zaak tegen het licht blijven houden. Wij betreuren dan ook de gang van zaken omtrent dit raadsvoorstel.

Dank u wel.

[1] Dit vanwege de opgelopen rente, de hogere bouwkosten en ook door de weerstand onder burgers vanwege de aantasting van het landschap, zie taxatierapport p. 23 en 25.

[2] Art. 15 lid 2 Koopovereenkomst Tregaterrein.

[3] Taxatierapport, p. 13.

[4] Akte met nummer 81160/29 van 30 april 2021.

[5] Art. 4 koopovereenkomst Tregaterrein.

[6] Art. 4 lid 2 koopovereenkomst Tregaterrein.