Inbreng Schweren Vast­stellen gemeen­te­lijke en regionale water- en klimaat­pro­gramma's

De Partij voor de Dieren vindt dat uit het Raadsvoorstel voor het vaststellen van de gemeentelijke en regionale water- en klimaatprogramma’s onvoldoende urgentie spreekt.

Zo wordt er alleen gesproken over klimaatadaptatie; aanpassing aan een veranderend klimaat. Wij vinden dat het moet gaan over klimaatmitigatie; maatregelen om de opwarming van de Aarde te beperken.

Wat doet het college het college hieraan? En waarom ontbreekt dit overzicht in deze stukken?

Voorzitter, want ook als het gaat over de Kaderrichtlijn Water (de KRW) lijkt er uit de stukken geen noodzaak tot grote veranderingen. Zo lezen wij dat er ‘Voor de komende planperiode nog wordt onderzocht of er aanvullende maatregelen nodig zijn’.

Hier spreekt veel vrijblijvendheid uit. Terwijl wij verplicht zijn om in 2027 de kwaliteit van al ons oppervlaktewater, grondwater en beschermde gebieden te verbeteren volgens de doelstellingen van het KRW.

Nergens in Limburg worden deze doelstellingen behaald. Wij voorzien in 2027 dan ook een waterkwaliteitscrisis als nu niet alles op alles gezet wordt om die doelstellingen te behalen. Een crisis vergelijkbaar met de stikstofcrisis. Met bovendien een ingebrekestelling tot gevolg, die kan oplopen tot een maximum van ruim € 212.000 per dag en een boete tot ca. € 50 miljoen.

Waarom blijkt uit deze stukken zo’n vrijblijvendheid? Wat gaat uw college doen om de doelstellingen te behalen? En wat gaat het college doen om met zijn partners (provincie, waterschap) tot een gezamenlijke aanpak te komen? Bent u bereid om watervervuiling tegen te gaan door extra heffingen op vervuilende activiteiten en door de prijs voor grond- en oppervlaktewater te verhogen voor de grootste vervuilers?

Verder sterven jaarlijks miljoenen kleine zoogdieren en amfibieën een wrede dood in Nederlandse riolen, zo blijkt uit onderzoek. Dit doordat ze niet zelfstandig uit een riool kunnen klimmen, bij gebrek aan trapjes.

Dit terwijl het een taak van de gemeente is om op de eigen terreinen en in openbaar gebied maatregelen te nemen die voorkomen dat dieren in straatkolken terechtkomen. Dit kan bijv. door trapjes te bevestigen in de riolering.

Heeft Maastricht zulke trapjes in de riolering om dieren uit het riool te helpen klimmen, zodat ze niet verdrinken? (in 2^e termijn: Heeft de gemeente zicht op waar amfibieën verdrinken in straatkolken? En wat gaat u hieraan doen?)

Uiteraard zijn wij blij met het inzetten op meer groen op zowel openbaar als particulier terrein. En ook met het duurzaam uitbreiden van het bomenbestand.

Echter, de verhouding tussen het aantal aanvragen tot het aantal verleende kapvergunningen, de afgelopen jaren in de gemeente Maastricht laat zien dat daar nog veel winst te behalen valt.

Voor ons staat dit haaks op elkaar. Een volwassen boom van tientallen jaren oud, vangt meer CO2, water en broeikasgassen op dan een zojuist geplant sprietje. De Maastrichtse bomenverordening maakt het mogelijk om een kapvergunning af te wijzen obv natuurwaarden. Toch worden er nog veel te veel en veel te makkelijk bomen gekapt.

Wij hopen dan ook dat strakker de hand gehouden wordt aan deze weigeringsgronden. Graag een reactie van de wethouder.

Tot slot, voorzitter, vorige week hebben we het over pachtovereenkomsten van de gemeente Maastricht gehad. Hoe bevordert de gemeente biologische kringlooplandbouw in nieuwe pachtovereenkomsten?