Bijdrage Regio­visie Geweld in afhan­ke­lijk­heids­re­laties

Voorzitter,

Over het algemeen zijn we blij met de focus op herkenning, bewustwording, samenwerking en kennisuitwisseling. Toch hebben wij nog een aantal vragen.

Onze fractie stelde in november al vragen over de relatie tussen huiselijk geweld en dierenmishandeling. Daarbij hadden we ook vragen over de opvang van huisdieren van slachtoffers van huiselijk geweld. Door de beantwoording waren wij voorzichtig optimistisch over deze aankomende regiovisie. Maar helaas bleek deze ijdele hoop te zijn.

De relatie tussen dierenmishandeling en GIA wordt in deze regiovisie wél benoemd. Alleen heeft iets benoemen wat ons betreft weinig zin als er geen concrete vervolgacties aan worden verbonden.

Eén van de vragen die we in november al stelden, was of de gemeente contact op wil nemen met Stichting Mendoo. Wat ons betreft is dit dé autoriteit op het gebied van hulpverleningstrajecten voor slachtoffers van huiselijk geweld mét huisdieren. En ook qua bemiddeling en het bieden van hersteltrajecten.

Nu is het zo dat de helft van slachtoffers van huiselijk geweld met een huisdier gemiddeld een jaar langer in een gewelddadige situatie blijft. De redenen zijn legio: men is bang dat anders het dier zal lijden onder mishandeling, men weet niet waar ze met hun huisdier naar toe kunnen, hun eigen netwerk biedt geen mogelijkheid tot opvang... Als we dit als gemeente ondervangen, snijdt het mes aan twee kanten: hulpvragers hebben hun leven sneller op de rit; en het komt mens- en dierenwelzijn ten goede.

Wat ons betreft kan de huidige werkwijze dan ook beter. Dit juist door het gesprek aan te gaan en door het geven van voorlichting over de relatie tussen dierenmishandeling en huiselijk geweld aan ketenpartners. Het antwoord op onze vragen uit november stemde ons positief, was toen: ‘ja, dat zullen we binnenkort doen’. Ruim anderhalf jaar geleden gaf toenmalig burgemeester Penn-te Strake in het kader van de openbare orde en veiligheid al aan het gesprek te willen opstarten.

Er is sindsdien veel tijd verstreken. En uit navraag blijkt dat er tot op heden geen contact met stichting Mendoo opgenomen is over het geven van voorlichting. Er is dus nog niets gebeurd. Concreet is dan ook onze vraag: wanneer is het college van plan dit effectief te gaan doen? En is het daarbij mogelijk dit samen met alle Zuid-Limburgse gemeenten en betrokken ketenpartners op te pakken?

Nu is het in Maastricht zo dat het slachtoffer in eigen kringen moet zoeken naar opvang voor het huisdier. Pas als dit niet lukt, wordt er maatwerk toegepast. Maar door isolement, schaamte of angst, kunnen of durven veel slachtoffers van huiselijk geweld niet terecht bij mensen in hun directe omgeving. Daardoor duurt het dus vaak veel te lang voor slachtoffers hulp zoeken. Bovendien is dit de wereld op z’n kop.

Wij kennen voorbeelden uit de praktijk dat zorgbehoevenden terug naar huis gaan, omdat ze hun dier niet mee kunnen nemen naar de zorginstelling. Of dat ze überhaupt niet naar de opvang willen, omdat ze hun huisdier dan alleen achterlaten aan god weet wat. Voorzitter, zeg nou zelf: dat is toch vreselijk.

Onze fractie stelt voor om deze werkwijze om te draaien en wel op de kortst mogelijke termijn. En ik zou bijna vloeken in de kerk, maar dat is wat Heerlen wel al doet.

Draai het om: verwijs bij dit soort gevallen rechtstreeks naar Mendoo, en laat mensen niet eerst in hun eigen kring zoeken. Ga daarbij een samenwerking aan met Stichting Mendoo om zo huisdieren van slachtoffers van huiselijk geweld op te vangen. We horen graag hoe de wethouder hierover denkt.

Dank u wel